How to date men when you hate men

How to date men when you hate men van Blythe Roberson – Engelstalig boek

★ ★

Comedienne Blythe Roberson onderzoekt hoe het daten als heteroseksuele vrouw in een wereld na #metoo werkt. Met haar openhartige humor en de bereidwilligheid om de lelijkheid en de moeilijkheden van de mens te durven tonen, schrijft ze haar bevindingen neer. Met hoofdstukken als ‘Definitive Proof That Tom Hanks Is The Villain Of You’ve Got Mail’ neemt ze je mee op komisch-filosofische tocht naar de moeilijkheden van de moderne maatschappij en dating scene. Bovendien is ze er ook zeker van ze jouw slechtste date kan toppen met een nog slechtere ervaring.

Eerst en vooral is de titel overduidelijk clickbait (readbait in dit geval?). Ik vond de titel grappig, dus pakte ik het boek op. Ik was er mij van bewust dat de titel vooral een shockeffect moest hebben. Daarbij is het zeker niet zo dat ik een zelfhulpboek verwachtte waarin je leert daten, zo’n boek zou ik maar niets vinden. Toch was de titel wat verraderlijk.

Daarnaast was de korte inhoud al even misleidend als de titel. Op de achterflap kan je lezen dat How to date men when you hate men een komisch-filosofisch boek zou moeten zijn waarin je kunt lezen wat het betekent om in deze moderne, maar nog steeds heteronormatieve en patriarchale maatschappij te daten met het andere geslacht. Zo’n veelbelovende en super interessante samenvatting, ik begon dus vol verwachting aan het boek.

De teleurstelling was des te groter toen bleek dat het boek meer een samenraapsel van het datingleven van de auteur was, waarin ze klaagt over het leven van een single millennial in New York City. Zonder gegronde maatschappelijke argumenten, zoals de synopsis beloofde. Ik heb behoorlijk moeten lachen met haar verhalen en de schrijfstijl was ook aantrekkelijk, maar het voelde aan alsof het boek geen inhoud had en dat ik gewoon op een zatte avond naar een vriendin luisterde die over haar liefdesleven vertelt.

Af en toe kaartte ze diepgewortelde problemen aan zoals manipulatie en de oude legende van ‘nee betekent ja’. Maar meestal bleef ze heel oppervlakkig bij deze problematiek en ging ze te snel over naar een ander verhaal. Er waren dus een paar gemiste kansen.

De commotie rond de vriendjes van Taylor Swift is daar een interessant voorbeeld van. Ze spreekt kort over dit probleem, maar gaat vluchtig over op een rant waarom Taylor Swift problematisch is. FYI, het helpt niet wanneer je andere vrouwen keihard neerhaalt bij feministische uitlatingen. Je verliest meteen geloofwaardigheid.

Ik heb veel moeten lachen met het boek, maar niet om de redenen die ik aanvankelijk dacht. Maar Prose before bros blijft de beste zin in het hele boek en kan misschien wel mijn nieuw levensmotto zijn. 🙂 Verder zal ik dit boek proberen te vergeten.

Goodreads – Niet te vinden in een Vlaamse bibliotheek – Kopen – Kopen – Bron afbeelding